Nu dan de allerlaatste.
Op deze foto staan behalve de drie zussen van de Haar, Rika, Coba en Hermien, voor mij totaal onbekende mensen. Ik heb ze in elk geval nooit gezien, maar Wim Harwig denkt dat het jonge mensen zijn die bij de ‘Dienst’ hoorden waar opa en opoe Bijenhof zich bij aangesloten hadden.
Op een gegeven moment , ik denk midden jaren 20, kwamen er een soort zendelingen in Vorden in de oude kleuterschool en gingen opa en opoe Bijenhof er heen en werden op de een of andere manier gegrepen door hun boodschap die uitgedragen werd zoals het in de eerste christelijke tijd gebeurde. Ze kwamen uit Zuid Afrika en trokken twee aan twee door Nederland om het evangelie te brengen. Opa had zich al lange tijd niet thuis gevoeld in de Ned. hervormde kerk waar in die tijd voor de zitplaatsen betaald moest worden. Had je weinig geld… kwam je achter een pilaar te zitten.
Opa en opoe gingen dus elke zondag naar ‘de dienst’ die bij iemand thuis gehouden werd en door henzelf geleid. Om de beurt hielden ze een soort preek en zongen ze liederen zoals die van Johannes de Heer. Rika en Coba zijn zelf ook als volwassene gedoopt, vertrouwde opa mij eens toe. Dat gaf hem een goed gevoel. De drie meisjes zouden met hun mannen meegaan wat betreft hun opvattingen. Ook Willem met Janna, maar die zouden later zich bij een Pinkstergroepering voegen. Vanuit Linde ging opa ook trouw elke zondag op de fiets naar ‘de dienst’ meestal bij Uenk. En in juli was er de Conferentie in Ede waar hij trouw heen ging, meestal voor een dag of drie. Hij schafte zich er zelfs een slaapzak voor aan.
Opa voelde zich geroepen om ook in de buurt het evangelie te brengen als dat zo uitkwam. Opoe Lettink zei eens: ‘Hee kan nog better praeken as ’n dominee’. Het een en ander bracht mama er toe om voor een verjaarsvisite op de Boomgaard pa te instrueren om het niet over politiek te hebben of over het geloof want over beide onderwerpen waren de meningen nogal verdeeld.
Er was één voorganger die iedereen nogal hoog had, ook al hoorden ze zelf niet meer bij ‘de dienst’. Dat was Jurgens, een slanke, uiterst vriendelijke, niet oordelende man. Hij heeft de rouwdiensten van opoe en later opa geleid, als ik me goed herinner.
