Hetty Site

Ach… zo’n lampje..

Ook toen ik nog bij de fam. Sobering woonde was ik ’s avonds af en toe te vinden aan de Dorpsweg. Wim was al wel naar zee, maar er was afleiding genoeg. Het werd mijn tweede thuis in Hattem. Moeder Siet vond het niet verantwoord dat ik tegen 9 uur alleen naar huis toe fietste al kon ik niet bedenken wat me nu in Hattem kon overkomen. De weg van Vorden naar de Boomgaard in Linde was veel langer en donkerder en had ik al vaak alleen gefietst. Ik was toen zelf behoorlijk sterk en was nergens bang voor.
Maar Ben en neef Jan van der Kolk die ook aan was komen waaien brachten me een eind op weg. Nu was het licht van mijn fiets kapot misschien was dat wel het probleem. Dat kon je 5 gulden kosten en uit voorzorg stak ik alvast een briefje van 5 in de jaszak. We kozen de Stadslaan en verder langs boer Hulsbergen om iets verderop de Apeldoornseweg over te steken.
Zover kwam het niet want we kwamen een agent tegen en dan weet je het wel: ‘Even stoppen alstublieft. U hebt geen licht op de fiets’.
Ik stapte netjes af, deed een greep in mijn jaszak, gaf de verbouwereerde agent mijn briefje van 5 gulden, stapte weer op en we reden gewoon verder. De agent schoot in de lach en liet ons doorfietsen. De beide jongens kwamen eveneens niet weer bij.