Agnes met Amber, juli 2010.
Gistermiddag hebben we afscheid genomen van ons logeermeisje Agnes. Drie en een half jaar kwam ze elke maand een weekend bij ons. Haar ouders kregen zo de kans om een weekend bij te tanken wanneer hun drie kinderen, allemaal met een speciale handicap, naar hun logeergezin waren. Indertijd deed de Stichting MEE een oproep op de radio voor nieuwe logeergezinnen. Daar reageerden wij op en werd er nauwkeurig gekeken welk kind in welk gezin zou kunnen passen.
We hebben veel leuke dingen gedaan, geschilderd, gebakken, bloemstukken gemaakt, geshopt met na die tijd koffie met appeltaart. Ze vond het hier prima, speelde met de honden en borstelde de pony’s. Heel trouw ging ze mee naar de kerk. Ze vond het zingen altijd erg mooi en deed overal aan mee. Vaak vroegen mensen of het een kleindochter van me was. Agnes is nu 16 en is toe aan een nieuwe uitdaging. Vanaf september gaat ze elke maand een weekend naar een zorgboerderij met manege waar ze met meer meisjes logeert.
Vanmiddag kwam ze met vader Yke voor een officieel afscheid en we dronken koffie met een lekker stuk kwarktaart. Agnes gaat straks naar de Praktijkschool hier vlakbij. Het werd dus niet een echt afscheid, want ze stuurt ons straks haar lesrooster en kan ze af en toe even aan komen. Voor ons is het wel de afsluiting van een bijzondere periode. We hadden hier de mogelijkheid om haar op te vangen en het heeft ons goed gedaan.
[i]Today we said good bye to our ‘once a month guest girl’ Agnes. Since 3,5 year she came to us for one weekend every month. So her parents who have two more children, all with special need, can have a weekend to rest and have time for themselves.[/i][i]So we have had a good time together during these years with painting and making flowerarrangements, shopping. Agnes loved it to take care of the pony’s and played with the dogs and cats. She went with us to church and loved the singing. Often people thought she might be our granddaughter. But now Agnes is 16 and is ready for new goals. In September she will go to a special Farm with pony’s and horses one weekend a month.
So Agnes came with her dad Yke to have a nice coffee and cake. It’s not a real good bye while she will attend her school with a lot of practical stuff which is nearby and she can visit us when she wants to do so. It was the end of a special period in our live. We had the possibility to have her here and it has been a good time for all of us.
[/i]