Johan, gefeliciteerd!
Wat kun je toch vergissen in de belangstelling van je eigen broer. Als voetballer bij VV Vorden en later Pax was zijn liefde voor voetbal voor altijd bezegeld. Toen dan een paar jaar geleden De Graafschap kampioen was geworden feliciteerde ik hem daarmee. Dat was even tegen het zere been. Hij was helemaal geen fan van de Achterhoekse club, maar van Ajax. En die had net verloren. Au au. Ik kon het even niet volgen. Hij voegde er nog aan toe dat hij er niet meer aan wilde denken en als hij straks van het buurfeestje thuiskwam zijn humeur hopenlijk beter zou zijn.
Zonet kwam hij even bij ons bij de caravan, even buurten, de nieuwe luifel bekijken, maar bleef aan de keukenkant staan. ‘Gao zitten, Johan’ en ik klopte al op de bank naast mij.’ Dan kuj meteen de voetbal meekieken.’ Het is immers zondagavond en van 7 tot 8 is het sport wat de klok slaat op de tv. ‘Nee, vanaovend kiek ik gien voetbal, Ajax hef gisteren verloren’. Meer woorden maakte hij er niet aan vuil. Tja… principes he! ‘ Maor komt jullie mergenaovend biej ons, ku’w samen naor ‘We zijn er bijna’ kieken’, voegde hij er aan toe. Gezellig, we gaan het niet over voetbal hebben.
Jullie hebben al door dat we nu even weer op Camping De Boomgaard zijn. Op huis en have wordt gepast.
