Het laatste jaar hebben we maar twee dieren meer in en om ons huis: bordercollie Storm en rode kater Dirk. Daar genieten we altijd van. Dirk is de baas. Als je wat eten over hebt en dat klaar zet voor Storm begint Dirk er al aan en Storm blijft op eerbiedige afstand tot hij aan de beurt is. Ik denk wel eens aan onze hond vroeger op de Boomgaard. Toen hadden we niet eens hondenbrokken maar at die altijd mee met de pot. De uitdrukking ‘de hond in de pot vinden’ is niet voor niks ontstaan. Maar Storm en Dirk hebben hun eigen voer en zelfs wat vlees uit een kuipje als extra verwennerij. Maar ik verbeeld me dat wanneer we een enkele keer iets van het warme eten over houden dat ze daar nog sneller op af komen dan op de brokken.
Ik mis heel erg de schapen en dan speciaal de lammeren. Het is niet anders. Ik hoop toch dat we er dit jaar nog wat van Rob krijgen, als we tenminste nog tijd krijgen voor er grote veranderingen komen. En dan al de scharrelende kippen om het huis en in de tuin.
Zo hadden we ooit één kippetje met een vreemde te lange kromme snavel die moeilijk het graan van de grond kon oppikken. Hij was al helemaal zwart om z’n snavel van alle zand waar hij in moest duiken. Ik voerde hem maar apart met een diepe kom met graan. Hij was helemaal niet bang en volgde me op de voet. Wim had er een beetje genoeg van omdat hij z’n voer zelf al opzocht in het halletje en er al pikkend een puinhoop van maakte. Zelfs nu de plastic kan met voer in de wc staat weet hij hem te vinden. Wat een overlevingsdrang! Tessa hadden we toen nog en die hielp om het kipje op de plek te houden. Ach al wonen we wat op onszelf… er gebeurt iedere dag wel wat bijzonders… tenminste als je het wilt zien …..