Hoe zou het toch komen dat de vogeltjes in de tuin mijn brood niet willen, dacht ik vorig jaar. Ik voer van alles in de winter, ook brood. Maar de stukken brood die ik net als bij de buren had neergelegd op de voederplekken lieten ze mooi liggen.
Bij buurvrouw Wielens staat het voederhuisje er al weer en het stikt er van de mussen, merels en een enkel roodborstje. Ze geniet ervan. Jans en Geesje, die bij haar wonen krijgen elke vrijdag veel brood van de bakkerij dat door vriend Bos gebracht wordt, dus brood genoeg voor pony’s, katten en vogeltjes. Dat de mussenpopulatie hier in de buurt op pijl blijft is vast aan hen te danken. Nou die van ons nog. Ik had de eerste pot pindakaas al in de houder gedaan en opnieuw een poging gedaan met brood in de voederhuisjes, nee nog geen pinda’s en vogelzaad. En na vier dagen kwamen ze, wel alleen de mussen. Waarom de pindakaas binnen een week op was bleef even een raadsel tot ik vanmiddag een ekster zich te goed zag doen aan de pindakaas. Geen wonder dat die eerste pot gauw leeg was. Ik heb de mezenbolletjes al in huis en een emmer met vogelzaad. Ook de zaadetertjes komen aan bod straks. Nu zie ik de meesjes vooral de spinnetjes uit het rieten dak halen. Zo beleef je hier elke dag wel wat, zelfs vanuit je luie stoel.
