‘Natuurlijk, onze eerste ritje was naar de vuurtoren bij Hollum.
Dat was toch wat… ik schrokke miej kepot. Toe wie bi’j de auto kwamen…’ Ben belt even en kon er niet over uit. Terug van een paar fantastische dagen op Ameland scheidden onze wegen zich weer in Holwerd. Ben en Niesje hadden hun auto op een andere plek gezet dan wij. Ze kwamen bij hun auto en zagen dat een ruit was afgeplakt met plastic. Wat denk je dan? Inbraak misschien? Nee het bleek dat de parkeerwacht van Wagenborg zijn raam netjes had afgeplakt dat een beetje open had gestaan.
‘En toe wie thuuskwamen… hing de bos met sleutels van ’t huus nog in de schuurdeure’, ging hij verder. En… ik bun mien petje uut Canada ok nog kwiet ewodden.’ Op de heenweg naar Holwerd hadden ze ook al met omleidingen te kampen gehad, maar de rest van onze paar gezamenlijke dagen van ons uitje naar Ameland was perfect. Mooi hotel, mooi weer, lekker eten, eigen fietsen mee en wat is het een mooi eiland. Het is al bijna 30 jaar geleden dat ik er met Wim een paar dagen doorbracht. Dit keer ook met Ben en Niesje.
Misschien hebben jullie me een paar dagen gemist, maar het notebookje dat ik voor onderweg altijd bij me heb is voor een uitvoerige update naar Bareld en is nog niet terug. Dat was dus een paar dagen verplicht afkicken van alles wat internet is. Tja.. Wim en Ben klooiden wat met hun mobieltjes, maar dat mocht geen naam hebben. We hebben ons nu weer thuis geïnstalleerd. Wel rustig zonder Storm. Die is nog bij Mark en Jennifer, maar morgen zien we die ook weer terug. Tot dan….