‘Heb jij dat ook?’, vroeg ik Wim. We keken die avond samen naar DWDD en zien het gesprek met professor Erik Scherder over angsten. Het is niet te geloven dat mensen die zoveel in hun mars hebben, angsten hebben die een ander zich bijna niet voor kan stellen. Zowel Matthijs als Scherder hebben angsten voor snelverkeer. Ze vertelden er over. Niet zomaar even bang zijn, maar echte onoverkomelijke angsten. Dat verwacht je niet van deze mannen. En dan nog bang voor scherpe kritiek. Scherder dacht ook wel aan enge ziektes, zeg maar zoals een hypochonder. Als hij ’s nachts wakker wordt met hoofdpijn denkt hij al aan een hersentumor. Vliegen doen ze ook bijna niet en daar kan ik een beetje in meegaan.
Als ik af en toe toch voor de bijl ga en toch in een vliegtuig stap, is het omdat je anders nergens komt. Het stijgen en dalen vind ik verschrikkelijk en iedere keer besluit ik dat het de laatste keer zal zijn. Ik herinner me de trip naar Nice toen we naar Dick en Anda gingen en ik zag onderweg beneden in de Alpen allemaal afgebroken bomen en zag me er al op gespietst worden. Anda leerde me de truc om aan het gangpad te gaan zitten en bij het stijgen en dalen een spannend boek te lezen of te puzzelen. Het helpt, dat wel. Maar de angst zal niet overgaan.
Nee, deze angsten heeft Wim niet. Hij houdt van vliegen en auto rijden. Hij is vooral bezig om eventuele problemen op te lossen. Hij bedenkt van te voren welke gevaren hij tegen kan komen en maakt een rampenplan. Daar is hij ’s nachts al mee bezig. Ook lastig. Voor mij wel een gerust gevoel.
Als we bv langs een kanaal rijden of met een pont naar de overkant van de IJssel willen met de auto, vraagt hij al: ‘Wat doe je als er iets mis gaat en in het water terecht komt?’ En wil meteen de tactiek bespreken. Het gaat over blijven zitten tot het water op een bepaalde hoogte staat of dat je juist meteen de autodeur moet openmaken. Ik sta er meteen al naast.
En inderdaad ben ik ook niet gek op autorijden maar toen ik wel moest toen de heup begon op te spelen heeft me goed gedaan. Alleen het parkeren blijft een dingetje.
En dat kwam die keer allemaal boven door dit openhartige gesprek van Matthijs met Erik Scherder.