Jaren geleden geleden ging ik overstag. Er moest en zou een Tom tom komen, vond Wim. We zouden die zomer naar ons geliefde Engeland. ‘Iej zölt zien da’w d’r gemak van hebt’, zei Wim. Ik hou niet van die dingen. Alles wat als nieuw gepropageerd wordt vind ik so wie so eerst niks…helemaal niks. Net of ik niet altijd keurig de kaart voor hem lees. In Engeland hebben we nooit problemen gehad met de routekaarten.
Maar ja…. de Tom tom kwam er.
Met het uitproberen ging het al mis. We namen de gewone weg richting Hattem. We draaiden richting Rondweg… begon dat ding al met een opgewekte damesstem: herberekenen. Je snapt em al. Alles wat we normaal reden werd door Tommie afgekeurd. ‘Zet dat ding af of doe wat e zeg..’, zei ik tegen Wim. ‘Hier word ik helemaal gestoord van’.
‘Gewoon effen zien of e de goeie weg naor ons huus wel aangif’, probeerde Wim nog maar eens. Toen had je helemaal de poppen aan het dansen. Kwamen we van de ene kant werden we naar Wielens gestuurd en niet verder. Nou ja…kan ons bezoek daar verder de weg vragen. Kom je van de andere kant… sturen ze je vanaf de verkeerde kant het Schoolpad op. Iedereen die dat ooit geprobeerd heeft weet dat je er ’s winters alleen met een jeep door komt . Er zijn al heel wat bezoekers met het zweet op de rug bij ons aan de koffie weer bijgekomen van de schrik.
We leggen tegenwoordig alle nieuwe bezoekers uitgebreid uit hoe ze het gemakkelijkst— via de snelweg—of het veiligst via het Schoolpad, bij ons kunnen komen.
Of…… we hangen gewoon ballonnen op aan de weg. Dat werkt het aller- allerbeste.
In Engeland was het die keer ook niet alles. Ik volgde voor alle zekerheid ook de kaart, want soms zijn er meer plaatsen met dezelfde naam. Tot m’n schrik stuurde Tommie ons vaak binnendoor naar een camping. En als je weet hoe smal die weggetjes kunnen zijn dan is het rijden met caravan wel even een topprestatie.
Ik moet eerlijk zeggen: Wim zelf zat er niet mee. Ik ben steeds de angsthaas.
Het toppunt van ellende was wel onze reis met caravan naar St Goar. Iedere keer wilde de Tom tom-dame ons van de autobaan af hebben. Op de terugweg kwamen we zelfs midden in Bonn terecht. Zweten meneertje….! Toen we het eenmaal thuis Mark vertelden, wierp die één blik op onze nieuwe aanwinst en zei: ‘Hij staat ook niet goed afgesteld. Hij staat op Avoid traffic’. Lach niet….
Foto: Schoolpad 2016