Wim op zijn geliefde plekje bij het grote raam. "s Nachts sliep hij op de slaapbank er onder dit open raam en soms werd hij wakker omdat het er in regende. Want regenen kon het hier ook. In het Gästebuch vonden we een gedichtje van een collega inspecteur die hier ook gelogeerd had. Het begon met de regels:
Zehn Tage waren wir am Ort,
Es regenete in einem fort.
Bertus en Marijke overkwam dat ook hun eerste keer hier en ik meen dat ze het jaar er op een weekje gratis kregen. Wij hadden meestal geluk met het weer, zowel in de zomer als voor- en najaar.