Een paar dagen geleden ‘s avonds zagen we in de verte bij het bos een licht. En omdat daar ’s avonds nooit wat te zien is ga je bedenken wat dat toch kan zijn.
‘t Zult toch gien streupers wean?, vrogen wi-j ons af. Vrogger heur’n ie daor nog wel es van, maor toen dejen ze dat wel um es wat extra vleis in de pot te kriegen.
Noe had ik nog wat olde kalenderblaedjes van onzen Achterhoeksen spreukenkalender van velene jaor nog liggen en ik griepe d’r zomaor ene waor nog een leuke jeugdherinnering van Gerda van Egelink op steet en dat ging aover streupen. Wo’j ’t es heur’n?
Streupen
Mien aovergrofva was streuper. ’n Streuper met ’n lechbak. Eschrokken deur ’t lech bleef ’t wild stokstief zitt’n en ’t was dan makkelijk te scheten. Dat moch neet, maor ’t was spannend en ’n betjen meer vleis in de panne was ok zo gek nog neet.
Hee dee dat samen met de baovenmeister, ’t hoofd van de schole. Den had ‘t in dee dage ok niet breed. Mien moo kreeg ’s mons een breefke met naor schole, woorop ston: Vanaovend zo en zo late.. en generaal Pets metbrengen. Generaal Pets was ’t geweer. Op ’n aovend ging ’t mis. ’n Slimmen veldwachter grep de beide kearls in de krage. De generaals Pets wodden nao een rechtszake in beslag enommen en mien aovergrofva draeijen veur veertien dage de bak in. Too te weer thuus was, leep e eers naor de jachhond, zien kammeraod en hulpe in ’t geniep. Hee dee ’t hok lös en zae:’Kom d’r maor uut makker, dat vaste zitten is niks!’
Streupen hef e nooit meer edaone. Nou ja, ’n enkele kere schot e bie ’t lech van de maone, onder ’t slaopkamerraam deur, nog wal es ‘n haze dee de boerenkool in ’t höfke zat op te vretten. Volgens aovergrofva was dat gien streupen, maor ‘bescharming van eigen bezit’.;)