Hetty Site

Bezinning en besoignes

Meteen word ik teruggefloten. Vanmorgen komt de post met meteen weer een stuk of 12 kerstkaarten en de balken om de opening naar de kamer worden zo al aardig gevuld. Fokje meldt dat Bowie, een pup uit het eerste nestje van Kim en Scott dit jaar overleden is. Ze heeft het er nog moeilijk mee. Het was de kleinste uit het nest, Fokje was er meteen weg van. Hij is 13 jaar geworden, mooie leeftijd toch?
Deze tijd is toch een tijd van bezinning, niet alleen vanwege kerst, maar ook doordat het echte winterweer met z’n gladheid èn de lange avonden je de tijd ervoor aanbiedt. De kerstgroeten wil je bovendien op de een of andere manier de deur uit hebben en daarbij kom je ineens vrienden van vroeger tegen waarmee je het hele jaar geen contact hebt gehad. Moet je die nu wel of niet… Natuurlijk wel.
Gistermiddag zijn we Emmen maar eens in geweest en hebben de nieuwe parkeergarage uitgeprobeerd. Ideaal gewoon. De mosterdsoep bij de Markant smaakte prima, maar hier zullen we niet vaak te vinden zijn. “’t Is hier meer een gelegenheid veur de jongeluu”, merkte Wim op. De bediening was behoorlijk hard aan het bijpraten om boven de zgn. achtergrondmuziek uit te komen. Wat een verschil met De Kamer of De Goede Luim.
Eenmaal weer thuis moet er nog één ding gebeuren en dat is het klaar maken van de kerstkrans die ik in deze kersttijd graag boven de eettafel zie hangen. Het is even lastig om de besneeuwde dennentakken en hulst te knippen en na een half uur is het binnen een waterballet van alle gesmolten sneeuw die er ondanks schudden aan was blijven zitten.
Maar het is gelukt, het versierde voormalig Hengelose fietswiel is klaar om opgehangen te worden. Het doet al 35 jaar dienst. Toen stond er achter op de Knip, ja toen naaide ik nog veel, dit voorbeeld om zo’n unieke kerstkrans te maken. Vier verhuizingen heeft het overleefd. De kaarsenhouders zijn stukjes afvoerpijp die met schroeven aan het wiel bevestigd zitten.
Toen ik vanmorgen beneden kwam lag de hele strook met kaarten, die ik gisteren zo goed dacht ik vastgeplakt had, weer op de grond. Het plakband van tegenwoordig is ook niet meer wat het geweest is.