Gistermiddag haalde ik Robin op. Hij komt een paar dagen logeren. Eerder kon echt niet want er moest vuurwerk gehaald worden in Duitsland. De hele buurt inclusief vriendje Roald ging mee! Innig tevreden wordt er bijgepraat. Even later belt Mark naar Gerhard: "Waar kan ik het best terecht voor vuurwerk?"
Ja … die pyromanen aanleg zit er nou een keer in. Wim was altijd ook gek op vuurtje stoken, maar nadat hij als jongetje met een rotje Gerrie van Dieren een gat in haar jas gebrand had was vuurwerk enigzins taboe.
Toch haalde hij op mijn verzoek steeds een klein pakketje vuurwerk met oudjaar. Vooruit …veur de jonges dan! Toen ze zich in de vuurwerkhandel toch eens vergist hadden met zijn kinderpakket en hij met een "groot" pakket aan kwam zetten, glinsterden de ogen van alle vier de jongens verdacht. Stralend kwamen ze binnen.
Toch bleef Wim uiterst voorzichtig en deed hij het liefst alles zelf. Zelfs toen hij met z’n voet in het gips zat. Alleen was het op dat moment glad in de schooltuin in Hengelo en gleed hij onderuit toen hij gauw weg wilde lopen.
Nog steeds is hij diep verbolgen omdat hij ons (+ Bertus, Marijke, Bart , Marieke en de rest van de buurt) krom van het lachen aantrof. Hij had meer medeleven verwacht! Sorry Wim!!
Nu is Robin druk aan het werk met Wim om buiten het laatste blad af te voeren dat er nog lag.
We hebben vanmorgen al gepuzzeld, gekwartet en Mastermind gespeeld en wordt er niet meer over vuurwerk gepraat.
Maar maandag….zijn al mijn pyromaantjes weer gelukkig!
