Tussen kasteel de Wildenborch en de voormalige Prinses Julianaschool en schuin tegenover de boerderij van de Bijenhofs staat een huis met een opschrift wat me altijd wat gefascineerd heeft, maar dat ik nooit goed heb bekeken. We fietsten er gewoon langs op weg naar oom Wim en tante Janna. Henk Braakhekke zal dat ook gehad hebben maar die maakte er tenminste nog een foto van.
‘Da’s Boeyink’, zei oom Wim en dat stond er ook duidelijk op te lezen. Vroeger was het nog niet zo dat iedereen een brand- en stormschadeverzekering had en ik vermoed dat het oorspronkelijke huis door natuurgeweld vernield is geweest. Blijkbaar hebben verschillende mensen de handen ineen geslagen en er kwam een nieuw huis. ‘Omzien naar elkaar’, heet zoiets toch?
