Moeder Siet had soms moeite met kleuren. Ze was waarschijnlijk voor een deel kleurenblind. Ze vond het lastig om de goede kleuren te combineren bij het uitzoeken van haar kleding. Maar gelukkig, daar had ze Niesje voor. De laatste jaren haalde zij twee keer per jaar een setje bij de fa Borst voor moeder Siet. Ze was er kind aan huis, want Niesje hield van kleding. Ze wist alles van stoffen en de beste merken.
Wanneer moeder van der Kolk in haar stoel bij het raam zat en Niesje voorbij zag fietsen met een plastic tasje aan het stuur met Borst er op, zei ze: ’ Zo.. Niesje heeft Borst weer gespekt’. Die zag er ook altijd uit om door een ringetje te halen. Moeder Siet hield ook van netjes en Niesje zorgde dat het ook qua kleur altijd goed kwam.
Wim heeft dat ook met kleuren. Die kan soms wat aantrekken waar je van in de lach schiet. ‘Maakt niks uut’, zegt hij dan. ‘Het zit lekker en as een ander d’r last van hef kiekt ze maor effen een andere kante op’. Ik had dat vroeger niet achter hem gezocht want eigenlijk houdt hij ook van netjes.
Als ik hem eenmaal mee heb de winkel van Schomaker in, weet hij precies wat hij mooi vindt, meestal het duurdere segment zal ik maar zeggen. Daar loopt hij zondags mee in de kerk, maar zo gauw we thuis zijn wordt er omgekleed. Waarom? Z’n daagse kloffie zit misschien lekkerder? Of hoeft hij niet zo op te passen voor vlekken?
De ervaring heeft hem geleerd dat wanneer hij z’n nieuwe kleren aan heeft er altijd net een drup koffie of wijn en zelfs wel een stuk gebak overheen gaat. Dat zal het wezen!
