Oom Bram is ziek. Na het overlijden van Betty voelde hij zich erg alleen en wat nu bleek, was hij ook ziek. Hij had een verwaarloosde urineweginfectie en een gevorderde prostaatkanker. Toen ze hem vonden was hij uitgedroogd en heeft een paar dagen in het ziekenhuis doorgebracht.
Hij is blij om weer thuis te zijn en krijgt thuiszorg. Zijn lieve buren en de kinderen van Betty houden hem in de gaten, al wonen deze laatsten niet naast de deur. Ook hier gaat het gezegde van ‘een goede buur…’ helemaal op
Maar voor Bram hoeft het allemaal niet meer. Hij is klaar met het leven. Buurman Jaap belde me even toen hij bij Bram was en zo kon ik even met Bram praten. Volgende week gaan we met Ben en Diny naar hem toe om afscheid te nemen, de jongste van de Boskamp, onze laatste oom, een filosoof net als zijn vader dat was.
Deze foto is van afgelopen zomer toen Betty ook nog thuis woonde. Heel tevreden draait hij zijn shagje.
