Hetty Site

Brief van opa aan zijn nichtje Heintje–1968

Een zondagmiddagkiekje, ik schat 1930: [i]’Jo, Mies, nichtjes Heintje en Mies Eggink van de Jager en Bram'[/i], heeft tante Jo hierbij geschreven.
Jo zit bovenaan, Bram rechtsonder en Mies in het midden, maar wie van de twee in donkere jurken is nu Heintje van de Jager en wie Mies?

Het lijkt hier verdacht veel op de Lochemse berg waar we met de lagere school elk jaar naar toe gingen. Eerst ’s morgens naar de speeltuin en dan lopend naar de Lochemse berg waar ik me een plek als dit kan herinneren.

Barchem, 1-1-68

Lieve nichtje Heintje,

Ik was een halve week bij Mies in De Steeg en toen ik gisteravond weer thuis kwam vond ik daar twee brieven, een van Dina en een van Heintje. Wel verbazend wat hebben die kinderen aan mij gedacht. Ja al zou je ook 60 of 70 jaar wezen, ik noem je kinderen. Maar tegen die tijd zal ik toch wel aan de Overzijde wezen denk ik.
Ik moet beginnen met te zeggen dat het mij ook echt goed deed dat je schreef, het leven heeft zin als je je naaste helpt. Want juist dat geeft alleen zin aan het leven, niet aan jezelf denken maar aan de ander die je in je leven ontmoet. En daar begint het leven eigenlijk mee, jezelf verloochenen, te verliezen, over het hoofd zien, maar aan de ander denken. De grote filosoof Emerson zegt hiervan: “Alles is dubbel, elke daad is de helft van iets, de andere helft is altijd overeenkomstig de daad. Een goede daad kan niet anders dan goede gevolgen hebben, een slechte daad nooit anders dan slechte.” Waarmee hij dus duidelijk maakt dat elke daad weer op je eigen hoofd terug valt. Dus op een oorlog volgt onherroepelijk nieuwe ellende, nieuwe narigheid. En al die oorlogsmannen trekken allemaal aan het kortste eind.
Boschma, evangelist in Ruurlo schreef eens: ‘de ( protestantse) kerkgewelven weergalmen van de naam van Christus, de mensen willen alles wel doen en alles wel laten. Ze willen zich wel in alle mogelijke bochten wringen, maar het enigste wat ze eigenlijk doen moesten, Hem gehoorzamen, is er niet bij.’
En juist daarmee kan de wereld alleen geholpen worden. Een Mohammedaan gehoorzaamt zijn profeet wel, en wij, die zeggen het beter te weten blijven in gehoorzaamheid aan onze grote Profeet veel te achter. En toch, de ondervinding van ons leven is altijd dezelfde. Alleen door iemand voort te helpen, helpen wij onszelf voort; door iemand omlaag te drukken, drukken wij onszelf omlaag.
Een legende zegt, toen Maria ten hemel wilde varen hielden de mensen haar bij de kleren vast, ze wilden mee. Maria had ze eerst van zich af willen schudden, maar toen kon ze juist niet van de grond komen. Toen ze anderen wel mee wilde nemen, toen kon ze wel stijgen.. Hiermee wordt eigenlijk alles al weer gezegd. Dat er zo weinig ambitie onder de meisjes is om zich aan anderen te wijden is lang niet mooi, maar kon heel misschien beter worden als ze geen gelofte hoefden te doen en konden afbreken wanneer ze wilden. De ondervinding die ze op zouden doen zou hun helpen op die weg voort te gaan. En dat zou het mooiste van alles wezen als ze geheel vrij, hetzelfde werk zouden wat ze anders door gelofte zouden doen. En de apostelen hebben ook Jezus niet onder ede hoeven te beloven dat ze Zijn leer tot de dood aan de mensen zouden verkondigen. Maar ja de drie laatste jaren die ze met Hem hadden rondgezworven hebben ze zoveel van Hem opgestoken. Maar ik geloof als de mensen de evangeliën geduldig zouden lezen dat er veel ten goede uit voort zou komen als ze Zijn woorden dan echt gingen geloven. Kom nichtje, ik stop maar. ’t Kan wezen dat ik sommige dingen nog niet goed zie.
Gods zegen gaat met Heintje mee.
Opa