Onze hotelier is bijzonder vriendelijk en vertelt dat we Brugge het best per trein kunnen bezoeken. Zo heb je geen gedoe met parkeren. En zo doen we dat. In 11 minuten zijn we in Brugge, het stadje dat ik ooit met Diny bezocht. Onze West- Vlaamse vriendin staat al te wachten. Zo mooi om elkaar weer terug te zien. Ze brengt ons naar een minder toeristisch gedeelte dat ze Het Zand noemt en daar is inderdaad geen toerist te bekennen. Bij een kopje koffie praten we weer helemaal bij en ze vertelt over haar geliefde stadje waar haar grootouders woonden en waar ze veel mooie herinneringen aan heeft. Ze zag bij wijze van spreken haar grootmoeder zo door een straatje naar de vismarkt lopen. Een officiële gids had het niet beter en mooier kunnen verwoorden. O we stoppen vaak bij terrasjes, we eten een soort Bretons appelgebak dat ze als Bretoens uitspreekt. We komen erachter dat Vlaams toch anders uitgesproken wordt dan Nederlands. De studenten gaan hier ook niet op kamers maar op kot. We hebben een bijzondere dag op deze manier. Ze neemt ons stiekem mee naar de kelders van het prachtig nieuwe Crown Plaza Hotel. Daar blijken bij de bouw oude gewelven ontdekt te zijn van een heel oud klooster. Ook de Stoofstraat, het Begijnhof en het Minnewater kregen een uitgebreide aandacht. Wisten jullie dat Begijnen ongetrouwde jongedames waren die hier bij elkaar op het Begijnhof woonden? En ze liepen hier nog echt met hun eigen dracht met witte sluier. Je bent nooit te oud om te leren…! Ook het voormalige ziekenhuis had meer weg van een kerk dan een ziekenhuis. Onze vriendin vraagt:”Hoe lang zijn jullie getrouwd?” Ze pakt m’n fototoestel en maakt een foto van ons beiden voor een prachtig beeld van een bruidspaar. Over het Minnewater gaat het verhaal dat ooit twee gelieven die qua stand niet met elkaar mochten trouwen zich daar in gestort hebben en samen de dood verkozen. Heel voldaan nemen we afscheid maar we zullen zeker contact blijven houden.
De avond staat ook hier in Belgie voor ons in het teken van de verkiezingen. De verwachtingen komen uit. We hebben Gerhard geïnstrueerd. Die zou voor ons gaan stemmen. Stemmen is een goed recht in ons democratisch landje, maar dat dit zo uit moet pakken? Wij hadden dit keer ons vertrouwen gezet op Jan Kees de Jager. Het heeft het CDA niet geholpen. We zullen zien wat deze uitslag gaat opleveren.
En verder vandaag? We nemen straks de strandtram naar De Haan. Blankenberge biedt zomers veel mensen uit Antwerpen hun ontspanning en De Haan zou meer mensen van de meer gegoede stand trekken. Ons uitje loopt nu op z’n eind, maar we nemen er nog even van. Dag… dag!
