Het graf van van vader Hendrik Jan en ons baby broertje, maar ook van onze gezamenlijke grootouders Johan Berend Willem Bijenhof en Heintje Bijenhof- Barmentloo.
Er zijn mensen die eenmaal van huis weg toch de band met hun roots belangrijker gaan vinden dan ze ooit gedacht hadden. Hoewel uncle Heurmen zich echt Amerikaan voelde en wilde dat zijn kinderen dat ook zouden zijn, bleek hij op latere leeftijd steeds vaker zijn geboorteplek op te zoeken. Het Achterhoeks dialect zat er ook nog steeds goed in, al begon hij elke zin met: ‘Well’.
Wim Harwig is naar Zeeland getrokken en is met de echte Zeeuwse Marjan getrouwd die aan haar zee verknocht is.
Maar toch hecht hij aan de Achterhoek, zijn geboortegrond, en geniet ervan als hij de taal van de streek weer hoort. Ook vandaag vertelde hij dat op zijn website. Hij had met Marjan, Mo en hun nieuwe camper een nachtje bij Johan en Joke op camping de Boomgaard gestaan, lekker gewandeld in de bossen en de graven van zijn voorouders opgezocht. Van het graf van zijn ouders en onze ome Jaap en tante Riek heeft hij zelfs een kort filmpje gemaakt. Ik zag er de lelietjes van dalen al boven de grond, de bloemen waar tante Riek, en ook opoe Bijenhof weet ik, zo van hield. Hij haalde het gezegde aan:
"A’j oew veurolders neet eert, bu’j oew name neet weerd". Ik denk dat het een uitdrukking van oom Jaap was net als de spreuk toen hij speeksel op z’n gewonde plekken smeerde tijdens een te lange en te warme fietstocht: “Wat goed is veur de mond is ok goed veur de wond”. En dat he’j altied bie’j oe, voegde hij er dan aan toe.
Zie: www.wimharwig.com of klik op de titel.
Hoewel ik altijd in het oosten van Nederland gebleven ben waar het Nedersaksisch gesproken wordt, krijg ik toch een gevoel van thuiskomen wanneer ik gewoon in de supermarkt in Vorden mijn eigen klankkleur weer ontdek en denk dan: ‘Hè… hier praot ze eindelijk weer gewoon’. En ook wij zijn er toch regelmatig te vinden. Onze caravan gaat na de Pinksteren weer richting Boomgaard.
[i]A lot of people find out that the place of their roots might be more important than what ever they used to think. However uncle Herman wanted to be a real American and wanted his children to be the same, when he reached a certain age he loved it to go back and to visit his family and the place he grew up. He never forgot his native language, the Achterhoeks dialect, even he started every sentence with: “Well….”.
Cousin Wim Harwig settled in Zeeland and married Marjan who loves the seaside. But he also respect his roots, the Achterhoek. Today he told about his visit to the Achterhoek where they spend a night at Johan en Joke’s camping de Boomgaard, strolled around in the woods and visited the graveyard where a lot of his ( and our) ancesters are buried. He even made a short video about his parents grave( and our oom Jaap and tante Riek) You can see the flowers tante Riek loved so much: the lilies of the valley.
And he said a real word his father used to say:
“If you don’t honour your ancestors,…………..You’re not worthy to use your surname“
Just as he used to mention: Wat goed is voor de mond is ook goed voor de wond– What’s good for the mouth is also good for the wounds… and that’s always with you (saliva).
Just take a look at his website- it’s written in English- www.wimharwig.com. Or you just have to click on the title.
I’ve been living in the eastern part of the Netherlands all my life, however on different places, but at all the places we were settled they spoke the Nedersaksisch, everywhere a bit different. And when we visit the Achterhoek it feels like coming home. But… when we just are shopping in a supermarket in Vorden I hear my own language and think: Hè… here they speak as usual…
Just after we’re going to camping the Boomgaard and enjoy it being there with family and the beautiful nature of the Achterhoek.
[/i]