De vacht van Bram ligt klaar, ligt te wachten om verder te worden vervilt. Gistermiddag kwamen Tim en Daan. Als het niet te warm was geweest had ik die vier handen kunnen lenen om de vacht te wrijven, want dat vilten doe je door flink met je handen over de vacht te wrijven die eerst voorzien is van warm zeepwater. Nee, Tim vond het ook te warm maar ze hadden er niet eens meer aan gedacht volgens mij want ze kwamen heel trots met een cadeautje aanzetten.
De hele familie was op Hemelvaartsdag naar de jaarlijkse markt in Nieuw Dordrecht geweest. Daar had Tim een plankje ontdekt met een tekst over ‘Buren’. Hij mocht het kopen van zijn spaargeld. Daar kwamen ze mee aanzetten. Samen met Wim bekeken we de mooie tekst. Ineens verschenen bij Wim zomaar wat tranen. De jongens keken er verbaasd naar. Ik stelde ze gerust:’Geen tranen van verdriet hoor, maar dit komt omdat hij het zo mooi van jullie vindt.’
Daar moeten we maar een mooi plekje voor vinden. ‘Op jullie slaapkamer?’, stelde Tim voor, want dat is voor henzelf de mooiste plek als ze iets krijgen. Nee, het wordt niet de slaapkamer maar een goed plekje in de keuken zodat we er elke dag naar kunnen kijken.
