Nog even: aan de Paupermaaltijd in Veenhuizen, voorafgaand aan de voorstelling: Het Pauperparadijs.
De afspraak was om vlak voor de Afsluitdijk te stoppen voor een koffiepauze. Dan zouden we al dik over de helft zijn. We belden elkaar om te horen hoever ze waren. Wij konden De camper van Ben en Riet nl. niet zien. ‘O, wi’j zit vlak achter jullie..’, meldde Ben. Wij zagen ze niet achter ons maar dat was ook niet goed te zien met de caravan er tussen.Tegen de tijd dat we Bolsward naderden belde Riet. ‘ Foi, dat is mien toch wat, wi’j zaten de hele tied achter net zon caravan is die van jullie, precies dezelfden, een Swift Toscane. en het was allenig een betjen vremd dat ie ergens bie Steenwiek van de weg af gingen naor Blokzijl en toen dache wi’j dat iele deur de polder gingen. Tot dee caravan bi’j een camping in Blokzijl stoppen en niet Wim maor een heel andere kearl naor buten kwam.’
Wij hadden intussen de afgesproken parkeerplek bereikt en toen Ben en Riet eindelijk arriveerden had ik de koffie en broodjes klaar. De rest van de reis verliep gelukkig voorspoedig. We werden vriendelijk ontvangen door campingvrouw Marga op Camping de Kolibrie. Maar waar die naam vandaan komt? Geen kolibrie te zien hier.