Iedereen wist het. ‘Onze Carin kan zo aardig tekenen’, vertelde tante Hermien. Carin deed zelfs mee aan een tekenwedstrijd en won als 9 jarige een leuk aapje. Ze wilde later graag iets met haar tekentalent doen, maar wat? Ze dacht eerst aan het modevak, modeontwerpster. Niet zo gek als je bedenkt dat de kleermakerij Aartsen van vader op zoon was gegaan. Maar eerst moest de Middelbare school afgemaakt worden. Er werd door Carin hard gewerkt en de MMS lukte haar in één keer. Toen werd het de Enschedese Kunstacademie en besloot ze niet voor ‘Mode’ maar voor ‘Illustreren’ te gaan. ‘Het is toch een aparte wereld met die modeontwerpers’, besloot tante Hermien.
Carin ontwikkelde een heel eigen stijl. Ik kan haar illustraties overal uit halen. Ze ontwierp geboortekaartjes, maar ook reclame campagnes van het aardgas voorzag ze van haar tekeningen. En ze verzorgde de tekeningen bij verschillende kinderboeken, vaak geschreven door haar schoonzusje Marijke Aartsen, boeken waarin ook opa Sjoerd een rol speelde. Erg leuk. Het laatste wat ik van haar zag waren de illustraties in een kinderboek dat behalve in het Nederlands ook in het Achterhoeks geschreven is. Het is een zgn keukelbeuksken (omdraaiboekje) Geerte geet naor de karmse/ Geerte gaat naar de kermis. Het kreeg in 2009 zelfs de aanmoedigingsprijs uitgereikt door het Staringinstituut..
Als je deze tekening op de ansichtkaart goed bekijkt herken je zelf ook Carins tekeningen, dat weet ik zeker.
