Rick en Mark bij het zwembad in Oberwesel. Zie je wel– een stukje van nu… met een plaatje uit 1972!
Ik merk dat de belevenissen op weblog 1 en 2 steeds dichter bij elkaar komen. Vertel ik op weblog 1 over de dagelijkse dingen,, dan komen er steeds de ervaringen van vroeger bij! En heb ik het op weblog 2 over de gebeurtenissen van toen dan is dat automatisch weer verweven met nu! Zou dat nou ook met leeftijd te maken hebben?
Rick had vandaag een crematie van een collega. Zo maar ineens overleden, 53 jaar oud. Dat maakte best indruk op de collega’s.
Hij kwam aan warm eten vandaag niet toe en toen ik daar blijkbaar mijn bezorgdheid niet kon verbergen, zei hij: “Ik zou dat reisje van jullie maar annuleren. Zo kun je niet eens weg!” Die Rick! Die redt zich echt wel. Hij heeft supermarkt en andere winkels allemaal om de hoek.
Hij heeft ons gezegd dat we vanuit Nieuw- Zeeland maar met Collect Call moeten bellen naar hem, en dan wel ’s morgens. Dan is hij in elk geval uit z’n werk weer thuis, heeft hij berekend.
Rick heeft alle wereldtijden zo’n beetje in z’n hoofd. Hij weet precies hoe laat het bij Gera in Canada is en hoe laat in Hawaii. Zijn grootste wens is om een keer de wereld rond te vliegen en dan over de datumgrens.
Voorlopig is het nog een droom, maar hij is in staat om zo naar een reisbureau te stappen! Even wachten Rick. Wij zijn eerst!