Gedenkstätte bij de voormalige grens met Oost Duitsland
Het is net een film die aan je voorbijgaat, maar dan in het echt. Met 41 mannenkoorleden van Valerius en Leens èn een 20 tal partners maken we de Concertreis naar Podznan. In december was het Kathedraal jongenskoor uit Podznan bij ons te gast. Nu brengen we op uitnodiging een tegenbezoek.
We zitten amper in de bus of er wordt al geroepen: "Is Harry er ook"? Ja die is er. Het blijkt dat ze vorig jaar Harry uit Leens bijna kwijt geraakt zijn.
Na een stop bij de voormalige grens met Oost Duitsland komen we die middag in Polen . Een weids uitzicht, mooie natuur en zomaar reeën overal te zien.
Een onverwacht oponthoud loopt goed af. Een paar dames met wel erg korte rokjes zorgen voor een auto die op de rem gaat staan. De vrachtauto daarachter doet dat eveneens en Romke, onze chauffeur…. kon nog net achter die vrachtauto vandaan schieten, maar er zitten wel er drie gaten in de hoek van de voorruit en de buitenspiegel ligt eraf. De chauffeur uit de Oekraine wil om onbekende reden z’n naam niet zeggen maar gelukkig…. wij kunnen wel door.
Om half 11 ’s avonds zitten we aan ons diner in een chique Novotel in Podznan. Het vergt wat praten voor ieder z’n drankjes afgerekend heeft want met euro’s kun je hier niet betalen, alleen met zloty’s of visa. Sommigen moesten beneden in het casino nog euro’s om gaan ruilen. Erg vriendelijk zijn de Polen hier niet, een beetje kortaf, want hun engels is niet geweldig en het pools is voor ons onbegonnen werk. Maar we zijn er!
Piet, één van de ouderen, heeft z’n koffertje weer terug. Iedereen hielp al zoeken. Stond -ie toch al op z’n kamer. De meeste gezichten had ik al wel eens gezien, maar kennen…. Daarvoor ga je toch ook mee!