‘Ik heb d’r nog ene veur bi-j oew verzameling’, meldde Riet gisteren. ‘ Verzameling?’ ‘ Ja, ie wet wel van dee Engelse schriefster’. Dan weet ik het.
Er is er maar een waar ik een hele stapel van heb, dat is Catherine Cookson. Ze spelen zich allemaal af in ons geliefde Engeland. En ook hier zie ik de omheiningen in de vorm van de gestapelde muurtjes voorop de cover staan. Niks geen afrasteringen in het heuvelachtige deel van Engeland en Schotland, maar met de hand volgens een speciaal systeem getapelde muurtjes. Och stenen zat daar. En moet er een plekje gecreëerd worden om er door te kunnen dan maken ze gewoon een soort opstapje om er overheen te kunnen klauteren.
Wim vindt dat ik de boeken die ik uit heb wel weg kan doen. ‘Dan hef een ander d’r nog wat an’. Zo denkt Riet ook en ik soms ook wel, maar deze soort van Cookson is toch speciaal voor mij. Ik spaar al kleine schaapjes en nu dus inderdaad ook de boeken van Cookson. Wie er belang bij heeft mag er gerust eentje lenen.
Zo heb ik ook een verzameling van Wim staan, een plank vol, allemaal Ludlums. Ik mag ze van hem allemaal wegdoen voor de liefhebber. Dus wie er belang bij heeft? Even melden, gratis af te halen. Hij is nu bezig in Hard tegen hard, een adembenemende thriller over een voormalige Special Forces commando. Hu…. niks voor mij. Tja… verschil moet er wezen. Duidelijk toch?
