Ik moest echt even aan Mark denken toen ik de grote bulten hout zag liggen bij het laatste wegrestaurant. Mark zou er jaloers op worden. Die is steeds op jacht naar voordelig hout voor z’n beide houtkachels. Vooral die in hun woonkeuken slurpt nogal wat op.
Er is hier flink gekapt en gesnoeid. Het was dat we een overnachting geboekt hadden anders waren we doorgereden. Het ging allemaal zo voorspoedig. Wim heeft zelfs zijn voordeligste snelheid aangehouden, anders waren we hier veel te vroeg in Schlusselfeld. Komen we bij het Hotel Gasthof dat de Tom tom ons wees… moesten we tot 4 uur wachten voor we er in konden..! Na een wandelingetje door het ontzettend saaie plaatsje deed Wim z’n middagdutje in de auto en ik begon aan m’n boek.
Om 4 uur konden we naar binnen en werden uiterst vriendelijk ontvangen. Maar… de receptioniste kon onze naam niet vinden. Toen ik haar het reserveringsformulier liet zien was het:"Schade Schade, sie haben gebucht bei Herderich."Had de Tom Tom ons langs ons hotel een eindje verderop gestuurd.
Maar nu zitten we dan goed.
Op het laatste moment had ik de laptop nog meegenomen en achter de voorstoelen geschoven… je weet ja nooit…? Wim had nog zo gezegd:"Laot dat ding noe maor es thuus.. dan kick ie-j es een betjen af." Maar ik kon het niet laten… al was het alleen maar om wat ervaringen op te schrijven. En warempel… gibts Frei Internet in Gasthof Herderich. Kan niet meer stuk. Wim heeft snel een grote pils opgehaald aan de bar en zit nu als een vorst op bed met een boek voor zich en een glas in de hand. Z’n vakantie is begonnen. Het weer voor de komende dagen ziet er niet best uit… regenachtig volgens onze hotelier. We zien wel.
Diny als je dit op de valreep nog even leest: neem je een paar extra handschoenen voor me mee? Die ben ik nl vergeten.