Pas las ik een waar woord bij een foto van een kind in de regen dat heel vrolijk met laarsjes aan in de plassen danst:
Wacht niet tot de storm voorbij gaat, maar leer dansen in de regen
Of:
Sterker worden door tegenslag
Of, als wijze les van Rumi:
Verwelkom iedereen met eerbied, donkere gedachten, het venijn.
Wees blij met iedereen die langskomt.
De hemel heeft ze stuk voor stuk gestuurd
Om jou als raadgever te dienen.
Wat zijn er veel theorieën om ongeschonden of zelfs rijker uit een nare periode te komen.
Soms lukt dat even en soms ook niet. Af en toe lijk je sterk en even later zak je als een plumpudding in elkaar. Ik wil graag verder maar het gemis van Mark is zo heftig. Overal kom ik tegen wat hij achterliet.
Vanmiddag komt onze hulp in zaken betreffende de verdubbeling van de weg overleggen. En terwijl ik de paperassen bij elkaar zoek kom ik overal op die papieren de aanwijzingen van Mark tegen. Zo is hij er straks ook nog steeds bij. Hij had ook een goed inzicht in het karakter van de mannen die vorig jaar bij ons aan tafel zaten voor overleg. Dat hou ik wel in mijn achterhoofd.
Maar dansen…?