Nu heb ik dan ook een mooie foto van het ouderlijk huis van de Egginks op de Boschkamp. Een boerderij op een zelf ontgonnen stuk land met bos dat in percelen door de eigenaren van de Wildenborch werd verkocht. In 1909 betrokken ze de Boschkamp. Samen met zwager Berend, broer van opoe, is er veel werk verzet. Ook hij ontgon zijn eigen plaats. Van het hout dat gekapt en verkocht werd kon al veel van de kosten betaald worden. Vandaar de naam Boschkamp, denk ik.
In de familie wordt vaak de naam Boevinck gebruikt. Dit was het ouderlijk huis van opoe Berendina. Hier zijn de oudste drie kinderen geboren: Herman, Hanna en Dika. Op de Boschkamp volgden er nog 7.
In en bij de hooiberg, wanneer die leeg was tenminste, werd vaak door ons kleinkinderen gespeeld. Op zo’n dag, meestal wanneer er wat te vieren was, mocht er veel van ome Jan, verstoppertje bv. Er waren genoeg ooms en tantes om de boel dan in de gaten te houden.
Er is zelfs een film gemaakt door vriend Cor uit Amsterdam, ik denk toen opa en opoe 50 jaar getrouwd waren in 1953. Het laat alles zien hoe het er op zo’n dag aan toe ging vanaf de aankomst van de verschillende families, maar ook tante Jantje melkend onder de koe, opa en opoe die elkaar in de grote keuken toeknikken, tot het springen van ons vanuit de hilde in het hooi dat er onder op de deel lag. Bij het afscheid van tante Jantje werd deze film nog eens gedraaid.
Deze foto komt uit één van de albums van tante Hanna.
Toen tante Hanna net als tante Heintje in het zorgcenrum de Borkel in Gorssel woonde, had tante Heintje haar zus eens gevraagd: "Hanna… heb ie-j nog dinger van vrogger bewaard?" Nee, dat had ze niet. Nu blijkt dat er toch veel waardevols bewaard is bij Anton en Dinie Voortman. Joop scande de albums zorgvuldig en kwam er geregeld wat naar het Schoolpad per mail.