Jazeker, wij houden van dieren! Maar hoe zou het toch komen dat we alles doen om die lieve kleine zangvogeltjes vol gevoerd door de winter te krijgen maar als we een ekster bij de pindakaaspot aan de boom zien snoepen we even flink in de handen klappen om hem te verjagen.
We waren helemaal in de wolken toen er een goudvink verscheen bij de vijver, een knalrood-oranje borst, zwart kopje… prachtig. Maar toen we meneer de reiger op het land van de boer zagen staan, hielde we die goed in de gaten. We hebben het eens zien gebeuren. Hij stond eerst een hele tijd doodstil op het land. Dan vloog hij wat dichterbij, stond weer een tijd doodstil, daarna vloog hij op de heg, opnieuw doodstil, en dan door naar de rand van de vijver. Hier bleef de grote visser lange tijd roerloos staan, starend over het water. Net toen ik dacht dat hij wel vastgeplakt moest zitten, vloog hij snel over de vijver weg terwijl hij wel even een vis uit het water meepikte. Af en toe een visje, vooruit dat kon ik wel hebben, maar het moest niet gekker worden.
Dit komende weekend is het vogelteldag en dan ga ik er een half uur voor zitten om het aantal en de soort vogels door te geven, ja ook nu aan de Torflang. Ik hoop natuurlijk ook op een goudhaantje die regelmatig aan het Schoolpad te zien was dankzij de spinnetjes aan het rieten dak. Buurvrouw Grietje heeft een groene tuin met veel vogels. Wie weet komen die ook bij mij langs. Anders kom ik niet verder dan 6 eksters en 4 kraaien.
Het beviel ons aan het Schoolpad wel minder als we tegen de kersttijd zagen dat de rode besjes van de hulst opgegeten waren door de vogels. Toch waren we die kleine donders soms te slim af. Op een plek tussen schutting en roze rododendron hadden we een paar jaar geleden een nieuwe hulst geplant om een opening op te vullen. En juist deze hulst hadden de vogels niet ontdekt. Zo konden we dat jaar ruim plukken voor de kerstkrans en de kerststukjes die ik maakte. Ook dat is even verleden tijd. Ik heb de kale krans, bestaande uit een fietswiel met stukjes pijp er op gemaakt door Wim himself, wel meeverhuisd naar de Torflang maar dit jaar ging alles over wat Kerst betreft. Hij heeft intussen wel zo’n 45 jaar dienst gedaan. Zou ik volgende Kerst opnieuw in staat zijn om er weer iets van te maken?