Hetty Site

De Haar in de oorlog

Ook op “De Haar” is het wel spannend. Het boerderijtje ligt vlakbij de spoorlijn en ook dichtbij Station Vorden. Hier komen vaak Britse jagers en bommenwerpers om de trein te bombarderen die doorgaat naar Duitsland. Wanneer we de schuilkelder niet kunnen halen duikt mama in de gang in een hoek met mij onder zich.
Omdat de trein afremt voor het station Vorden, gebeurt het wel eens dat er Engelse krijgsgevangen piloten uit de trein ontsnappen en zich verbergen in het korenveld. Papa haalt dan oom Sjoerd op, die een aardig mondje Engels spreekt, en dan lopen ze met z’n tweeën om het korenveld en roepen: “We are friends….we are friends.” Maar toch durven ze er niet uit te komen.
Als het donker is kloppen ze bij een boerderij verderop aan, NSB ers. Jammer dan! Henk en Jan, de beide jongens van oom Jaap komen geregeld langs de spoorlijn gelopen, dat was de kortste weg, om een bordje roggepap te eten.
Soms komen er Duitse soldaten eieren halen bij ons. Het enige daadwerkelijke verzet dat wordt gepleegd is het meegeven van een kalkei, dat bedoeld is voor de kippen die dan eerder op die plek een nieuw ei leggen. Er zijn ook hele jonge Duitse soldaten bij, jongens nog. Of een jonge vader die mij Heinche noemt en die dan aan zijn eigen kind moet denken en er over vertelt.
Verder is het een kwestie van: Hoe overleef je deze oorlog? Henk van oom Jaap en tante Riek heeft z’n plan klaar. Hij wil naar Engeland en heeft z’n bundeltje al gepakt en verstopt. Toch vertelt hij het aan broer Jan, die het weer aan tante Riek vertelt. Ja, dan gaat plan Engeland mooi niet door!
Op 1 april 1945 wordt Vorden bevrijd door de Canadezen. Ze worden met open armen en gejuich ontvangen en meer…. Na 9 maanden krijgt Alie van ome Willem Bijenhof ( een nichtje van mama dus) een zoon en ze is niet de enige. De schuld van ome Willem wordt er gezegd. Die haalde die Canadese soldaten gewoon binnen.
Op 12 april wordt Diny geboren, 5,5 pond. Volgens mama is ze zo klein omdat er dan geen suiker te krijgen is. Berendina wordt ze genoemd, naar opoe Eggink of zoals wij altijd zeggen opoe uut Barchem.
In de Egginksfamilie zijn meer naamgenootjes. In Iowa bij oom Herman is een Berdena. In de Steeg bij tante Heintje is ook een Diny, een Ineke bij tante Dika en een Erna bij tante Jo. Bovendien heette één van de zussen van papa ook Dina.

Sometimes it’s a bit dangerous at De Haar since that little farm is located nearby the railwaystation of Vorden. The train who goes from there to Germany has regularly been bombed. When we cannot reach the underground shelter in time mama is going to ly over me in an edge of the corridor.
Sometimes when a train is slowing down near the station some English pilots jump out of the train and are hiding in the grainfield. Hendrik Jan goes for Sjoerd Aartsen and together they walk around the field while calling: “Come… we are friends”. But they don’t dare to come out. Next day they knock on the neighbour’s door. A pity …that are German friends-NSB-
Sometimes German soldiers come to our house to buy some eggs. The only real protest against the Germans was to sell them a lime egg, that’s meand for the hens to put their eggs in the nest.
There are also very young soldiers, just boys. Or a young father who remembers his own child when he sees me. He calls me Heinche.
And … it’s for everyone the same… to survive. Henk, one of the boys of ome Jaap and tante Riek, has his plan ready. He really wants to go to England and has packed a few things. But the evening before he will leave he tells his brother Jan and say goodbye. Jan tells tante Riek and the England plan is over.

On the first of April Vorden is set at liberty by the Canadians They are embrassed wth open arms and more. After 9 month cousin Alie from ome Willem Bijenhof get a baby and she ‘s not the only one. Ome Willem’s fault was said. He just invited the Canadians to his house.
The 12th of April my sister Diny is born, a little one. Mama always said that’s because they hed no sugar the last year of the war. She’s called Berendina, like opoe Eggink or what we always said opoe uut Barchem. In the Egginksfamily we’ve got more Berendina’s. In America tante Netty and oom Herman have got berdena. In De Steeg at tante Heintje and ome Koos is also a Diny, an Ineke at tante Dika and oom hendrik and Erna at tante Jo and oom Hendrik Jan. And also one of papa Hendrik Jan’s sisters was a Dina.