‘Die mevrouw kijkt helemaal niet vrolijk’, zei Eva toen ze deze gedenkwaardige foto van de familie van der Kolk bekeek, die ter gelegenheid van het huwelijk van oom Hendrikus van der Kolk met tante Rimie gemaakt werd. En ze bedoelde de bruid. Dat deed mij ook nog eens goed kijken. Vroeger was een foto maken een ernstige aangelegenheid. Ik vind vader Gerard en moeder Siet met Henry op schoot er nog wel tevreden op staan.
Opa van der Kolk heb ik nooit gekend net als Hendrikus en jammer genoeg ook Wims vader Gerard, maar verder heb ik bij de anderen wel een beeld.
Boven van l naar r:
– Dieks Zwanepol. Je kon hem altijd aan het vertellen krijgen als je vroeg: ‘Dieks hoe’st met de knien’n? ‘ ‘Alweer een u-gien of een z.z.g.’ Dat sloeg op de uitslagen van de konijnenkeuring. U- uitstekend, z.z.g. –zeer zeer goed.
– Jan van der Kolk- mooie schoenenzaak. Hij zat in de gemeenteraad van Hattem. Voor hem zijn oudste zonen Henk en Gerrit.
– Wim van Essen: koster en was zeer onderlegd in Bijbelse taferelen en dat uitte hij in de meeste gesprekken op een ludieke manier. Net als zijn zegswijze bij het zien van zijn oudere schoonzusters: ‘Ach mien lieve grieze köppies…’
– Geertje v. Essen- van der Kolk, de jongste. Een geliefde tante die veel met de kinderen van zus Marie optrok die ook in Wezep woonde
– Anton van der Kolk- heb ik nog heel even gekend. Hij bewoonde het ouderlijk huis en was de vaste concierge van de van Heemstraschool- een heel vriendelijke man.
– Hennie van der Kolk- van Winkoop- woonde met moeder Siet onder één dak. Toen Siet en Gerard zouden verhuizen naar Dorpsweg 4 moest er nog een goede scheiding tussen de huizen gemaakt worden. Volgens vader Gerard was dat niet zo nodig. Als christenmensen moest het toch kunnen met één gezamenlijke trap en zonder scheiding boven tussen de slaapkamers. Maar het gebeurde wel. Vader Gerard heeft nooit meer in zijn huis kunnen wonen en stierf een paar maanden ervoor.
– Gerard van der Kolk- Zo jammer dat ik hem niet gekend heb.
Tweede rij van l naar r. :
– Marie Zwanepol- van der Kolk. Ze was de tweelingzus van vader Gerard. Naast haar de oudste, Gerrie, en op schoot Henk.
– Marie van der Kolk- Liefhebber met haar jongste, Wilhelm. : Een warm en hartelijk mens. Zelf was ze opgegroeid in een pleeggezin waar ze als kind al de was moest doen voor ze naar school ging. Ze fungeerde als spil van haar gezin en meer. Ze zou nu een goede maatschappelijk werkster zijn geweest. Ze hielp in arme gezinnen bij bevallingen samen met de huisartsen en ook Gerhard heeft ze geboren zien worden.
– Hendrikus van der Kolk met Piet voor zich. Hij was schoenmaker en begon zijn schoenreparatie in de schuur achter het ouderlijk huis waarin ze ook de eerste tijd tijdelijk woonden. Wim herinnert zich dat hij samen met hen vliegers bouwde. Hij was al overleden toen ik in Hattem kwam.
– Rimie van der Kolk, haar meisjesnaam weet ik niet. Zij groeide net als Marie Liefhebber ook op in een pleeggezin in Hattem. Een goed en lieve vrouw die haar beide jongens het beste gaf wat ze had. Ik herinner me nog dat ze een hondje had, een klein poedeltje, dat voor haar waarschijnlijk erg lief was maar hij was lastig en bijterig als hij meeging op bezoek.
– Opa Hendrik van der Kolk heeft Bert (van Anton en Hennie) op schoot, de enige van de neven en nichten die al overleden is.
– Naast Siet van der Kolk – de Bruin met Henry op schoot staat Jan van der Kolk, even oud als Wim. Deze twee zouden veel met elkaar optrekken. En Wim op z’n knieën ervoor.
Eens toen Wim op zee zat werd ik ’s avonds laat vanaf de Dorpsweg naar huis bij mevr. Sobering begeleid door Jan en nog iemand, Henry misschien? Ik wist dat ik geen achterlicht had en de boete die er op stond was 5 gulden. Die had ik voor alle zekerheid paraat, maar waar kom je achteraf nog politie tegen, dacht ik. Toch onderweg, ik meen vlakbij boer Hulsbergen kwamen we er toch een tegen en ik werd gesommeerd te stoppen. Ik wist al waar het voor was en drukte de beste man meteen m’n 5 gulden in de hand. Jan kwam niet weer bij, de politieagent stond ook even versteld en we stapten daarna zo weer op de fiets.
– En vooraan tussen de bloemen van l. naar r. Gerda van Essen, Willy van der Kolk en Hans van der Kolk.
[i]All van der Kolk family in 1946. Picture was taken at the wedding of Wim’s uncle Hendrikus. Wim’s parents Gerard and Sietje on the right. Brother Henry on mama’s lap and Wim in front of her.[/i]