Zien werken is blijkbaar aanstekelijk. “Morgenmiddag ben ik vrij”, meldde Mark gisteren. “Ik kan je even helpen met de bomen.”
Onze bomen die bij de kota staan moeten uitgedund. Ze staan te dicht op elkaar en daardoor groeien ze alleen maar als staken naar boven. Het leek Mark verstandig om dat niet alleen te gaan doen in onze vakantie. En daar heeft hij gelijk aan. Tante Gerritje zei vroeger altijd al dat je met de kettingzaag nooit alleen moet werken, veel te gevaarlijk. Nou hebben we wel zo’n zaagbroek waar de kettingzaag niet meteen doorheen is, als de zaag per ongeluk uitschiet, en een veiligheidsbril, maar toch!
En dat zagen dat ging er van. De kettingzaag raasde, zaagsel vloog in het rond. Vader en zoon werkten goed samen, mooi om te zien. De boom die aan de beurt was kreeg een touw en die werd door Wim strak getrokken de goede kant op zodat de vallende boom geen schade kon aanrichten aan keetje of kota. Mark zaagde een wig onder in de boom, Wim hing aan het touw en dan ging de boom onder flink geraas naar beneden.
Na een paar uur was er al een aardige stapel houtstammetjes ontstaan. De takken moeten nog afgevoerd worden, maar dat heeft geen haast.
Nu gaan ze alles nog in kleine stukken zagen en dan kan er met de kloofmachine gewerkt.
Tja…. Voor houtkachels heb je wel hout nodig. Wij hebben er één en Mark en Jennifer twee.
