Een ontwerp van Hannelieke van de Beek, geïnspireerd door een van haar tochten door de woestijn.
Wim nam vandaag mijn taken over. Hij verzorgde met Annie de koffie bij de middag van Vorming en Toerusting in de Schepershof. Ik was natuurlijk vergeten dat ik twee dingen op één dag had gepland. Met de werkgroep V en T hadden we een middag over recyclen gepland, terwijl ik met Passage Zuidbarge Rietlanden mee zou naar Drachten voor de Kunstkaravaan, een dan met kunst in woord en beeld voor alle Passagevrouwen van Noord Nederland. Voor Wim geen enkel probleem. Na ons ontbijt en de verzorging van de twee poezen met niesziekte gingen we ieder een kant op. Hij naar het Aquarena om te aqua joggen en ik richting Zuidbarge waar we vanaf Dorpshuis Het Hoefijzer zouden vertrekken.
Het werd een geweldige dag in de enorme Bethel kerk in Drachten met o.a. verhalenverteller, dichter en dominee Hans Bouma. Daarna kwam beeldend kunstenaar Hannelieke van Beek die vertelde over haar werk. Ze gebruikt een mix aan materialen en technieken en maakt hiervan veel kunst voor kerken. Opvallend vond ik dat ze foto’s, kranten en veel meer materialen mengde met borduurtechnieken.
Na de voortreffelijke lunch met soep, brood een banaan en melk, ga er maar een aanstaan om voor 780 vrouwen een lunch te organiseren, kwam Evert van Veen vertellen. Met het oog op de vluchtelingen haalde hij het verhaal van Ruth, de Moabitische aan.
Daarna kwam voor mij de topper van de dag, Charlotte Glorie, aan het woord met korte verhaaltjes en passende liedjes. Haar blind zijn is voor haar geen probleem. Ze verwoordde zo treffend wat ze meemaakte, de 40 minuten vlogen om. Daarna kwam er Jiddische muziek en zang van Nikki Jacobs en Pieter Jan Cramer begeleidde haar op accordeon en piano. Heel muzikaal, een genot om naar te luisteren.
Bertha bracht ons weer veilig in Zuidbarge en eenmaal thuis gaven we meteen met gezamenlijke inspanning de poezen weer een pil. Wim houdt de betreffende poes stevig vast. Ik aai haar even over de bol, druk het bekje open met één hand en met de duim van de ander hand druk ik de pil achter in de keel. Ze slikken die van schrik meteen weg.