Soms kom je iets tegen dat je raakt. Het is ook een tijd van inkeer in deze tijd van het jaar. Misschien dat het me daarom zoveel doet. Het gedichtje stond eens in het weekblad De Boerderij die ook bij ons thuis gelezen werd. Het vermoeden is er dat de dichter geïnspireerd was door het gedicht van Aart van de Leeuw: De Dieren.
Ik heb het nog eens opgezocht en dat zou kunnen kloppen. Zelf spreekt deze vorm in het dialect me nog meer aan doordat ik hierin mijn jeugd op onze boerderij weer voor me zie. Bovendien lijkt dit erg op het Achterhoeks, al herken ik ook wat Veluws/Drents in woorden als bv bichien.
De leste ronde
Als ’t aovond is en alleman giet slaopen,
Dan giet de boer veur ’t lest zien stallen rond.
Bekek zien vee of alles goed is
En veegt ’t leste heujzaod van de grond
Hij döt veur disse dag zien leste ronde
En blef bij iene koe wat langer staon
Hi-j krabt et beest wat tussen d’oren
En ’t koebiest löt em willig gaon
Op dele klinkt ’t genoeglijk kreunen
Van ’t verzaodigd vee, zie hebt ‘t naor de zin
De boer blef effen op de bessem leunen
Hoe goed is ’t leevm veur um en zien gezin.
Dan slot hij vort en kek in ’t varkenshok,
Daor ligt de bichies stief tegen moeder zeug
Hij pakt een emmer met wat wei
En gooit em in de trogge läög
En op ’t ende van de stal,
Daor hef e jonge kalver staon
Die boeit em ’t meist van allemaol
Dan wordt zien hart vervult van dank
Veur ’t jonge laeven dat rondom greuit
Veur heel die rieke zegen
Die e geneut zien laeven lang.
Dan volt de boer zien stramme hande en fluustert zacht,
Zodat alleen zien God et kan verstaon:
‘Heer, wil ze bewaarn disse nacht!’
Een gure wind goest rond de hoeve
En vermengt zich met ’t kreunen van een koe
Dan fluustert hij heel zachies verder:
‘Heer, dek ze met oew vleugels toe!’
Noe kanne heel gerust gaon slaopen.
Hij sloft weer naor ’t veurhuus hen
Um naor zien bedde toe te gaon,
Want hij hef zien leste ronde daon.
K Wursten