Dat was me wat toen ik voor het eerste in dit mannengezin kwam. Moeder van der Kolk zwaaide met zwierige doch redelijk strakke hand de scepter. Maar altijd was er ’s avonds plezier want er werden onder het kaarten en andere spelletjes ook moppen getapt.
Dat kende ik niet zo. Zwager Ben was indertijd pas 16 maar hij tapte de moppen of hij er zelf was bij geweest. Ik kon ze maar niet onthouden en in die tijd ontstond de beroemde möpkesbuul. Daar schreef ik op zo’n avond met de jongens van der Kolk de steekwoorden op om zo een mopje te kunnen onthouden.
Gerard en Paul Sietse doen tegenwoordig niet onder voor hun vader, erfelijk belast.
Ik meen ook dat Ben zei dat deze uit de koker van Paul Sietse komt:
Zo was er iemand die na lang zoeken nieuw werk gevonden had in een winkel. Het was alleen jammer dat hij zo stotterde. Hij moest dan ook eerst een maandje op proef. Toen Ben een keer in die zaak kwam kijken zag hij hem bezig met een klant. “W w waor k k kan i ik o oe m m m mee h helpen”, klonk het.
“Een pak maondverband veur mien vrouw”, zei de klant. Een tijdje later hielp hij die man de deur uit met een heel groot pakket.
"Veur heuveule heb ie-j verköch?", vroeg Ben. "O, v v veur 1500 euro."
“Hoe kreeg ie dàt dan veur mekare”, vroeg Ben
“O… h h ee m mos m m aondverband h hemmen veur zien vrouwe en i ik z zegge: D dan w wodt ’t v vrie-jen o ok n niks d disse w wekke. D dan kö-j b better g gaon v vissen. T toen h heb ik ‘em een h hele h hengelset v verköch met d dobbers en v viskoffer d’r bie-j. Toen z zeg ik :En a as ’t reagent k krie-j in ’t g grös de hele k k konte nat. T toen h he-k ‘em o ok een s stoel en een hele g grote v vissersp p p araplu v verkoch. En t toen z zeg ik: H heb ie-j w wel i iets v veur oew n natje en d dreugje en t toen k kwam d’r n nog een k koelbox bie-j".
Deze man werd aangenomen."
