In Linde hadden de meesten 4 noodnaobers, ze werden bij ons de näösten genoemd. Zij zorgden in het verleden voor hulp in nood èn bij hoogtijdagen. Er was nog geen Monuta. Bij begrafenissen werd er door het bij familie en kennissen aangezegd wanneer iemand overleden was, de luiken gesloten, de kist besteld en werd het lichaam er netjes ingelegd. De vrouwen verzorgden eerst het wassen en aankleden van de overledene.
Maar bij bruiloften deelden ze ook mee in de voorbereidingen èn de vreugde. Ik heb heel wat bogen zien maken en papieren roosjes gemaakt. Ik ben er zelf een expert in geworden. En natuurlijk waren ze dan op de dag zelf ook paraat. Tegenwoordig blijft het bij begrafenissen bij koffieschenken door de dames, maar bij een bruiloft, ook al is het een eind weg, zoals bij ons indertijd in Hattem, kwamen de näösten om het feest mee te maken. Dick Lettink kwam deze foto tegen uit 1983, het 40 jarig huwelijksfeest van zijn ouders Derk en Jantje. Vader Hein was, nadat onze moeder Coba overleed, in 1980 met tante Gerritje Koning getrouwd en al woonden ze in Vorden, ze werden in de buurt in Linde nog steeds als näösten gezien.
Ja ja vader Hein mocht graag een dansje wagen. Ik heb vaak met hem de boerinnetjeswals gedanst. Die werd bij dansschool Kroneman nog steeds geleerd, een wals met tussenpasjes.
Op de achtergrond zie je ook Dicks zus Annie in de weer…, maar of dit de boerinnekeswals is…..?
