“Het is vandaag wel erg koud. Het waait zelfs door m’n dikke Ierse trui heen”. Een sportief/ chique dame staat naast me. Onze aandacht is gericht op de verrichtingen van een jachthond en haar baasje. Het valt nog niet mee om de eend, de duif en het spoor van een gans te volgen en ze te apporteren. Dit is de jaarlijkse topwedstrijd voor jachthonden: de zogeheten Nimrodproef. De bestgetrainde honden uit het hele land zijn hiervoor uitgenodigd. Henk had ons ingeseind dat die dit keer in Uffelte plaats zou vinden.
Wij er heen en we voelden ons meteen als een paar vreemde eenden in de bijt. Iedereen is gekleed in alle schutkleuren donkergroen of bruin. De bruinen zijn wat chiquer, vaak met hoed. De groenen zijn de gewone jachthondenliefhebbers, meestal met muts of pet. Henk legt ons uit dat er verschillende jachthondenrassen zijn. Hijzelf is bij de Korthaar, waarbij ook Raiza en Kai horen. De dame naast ons gaat volgens mij voor het grote smalle soort. De retrievers vindt ze “niet om aan te zien” met hun bredere koppen. Ik zie een hond met een witte punt aan de staart en opper dat daar misschien wel bordercollie in kan zitten. Oei… helemaal fout. Dat is juist een heel speciaal soort.
Het is mooi om dit eens mee te maken. Henk had een dagje vrij genomen en zien we in actie als fotograaf met zo’n badge met [i]press[/i] er op. Hij is er helemaal op gekleed en heeft een zakflesje met medicijn tegen de kou! Wim moet vanavond nog zingen en enigszins verkleumd rijden we richting Dwingeloo.
“Eerst een dikke cappuccino”, eis ik. Het is een mooie middag, we zijn uit… daar hoort een warme cappuccino bij. En…..die is bijna net zo lekker als in Apeldoorn.
Ik denk dat jullie op www.fotojacht.nl de foto’s van Henk al gauw kunnen bewonderen.(of klik op de titel) De Nimrod in Uffelte staat onder Jachthonden 1.
Hier krijg je alvast één impressie van de fotografen en jury, die een hond een eend zien apporteren. De tweede van rechts met dat zwarte mutsje is broer Henk.
