Jantje en Marijke.
Het was voorlopig onze laatste schilderochtend. Meestal beginnen we met een kop koffie of thee en wordt er bijgepraat en krijgen we nieuwe uitleg. Nu kwamen natuurlijk de verhalen los over de sint met of zonder kinderen en kleinkinderen. Ook al weten de kinderen wie er voor de cadeautjes zorgt… wanneer de sinterklaas in beeld komt zingen ze weer de sterren van de hemel. Zelf vind ik het al een hele zorg om wat gedichten in elkaar te knutselen. Maar voor Jannie bestaat er geen sinterklaas zonder surprises. Die reed afgelopen zaterdag met manlief richting Utrecht met een lang pak van voor naar achter tussen hen in de auto gepropt. Het bevatte een gemuteerde vis- half vis en half sint. Haar zoon is nogal bezig met de veranderingen in de natuur èn is een fervent Noorwegen- ganger. Bovendien vergeet hij tijdens die vakantietochtjes van alles. Dat alles zat o.a in die lange vis verstopt… een lange lijn met onderbroek , zonnebril enz. Een ander had iets met boeken bedacht en had een stapel Mulischboeken nagemaakt, eentje genaamd [i]De Ontdekking van het Gehemelte [/i](sloeg op Jannie’s nieuwe bovengebit) van ene Harry Muesli. Je moet er maar op komen.
Marijke had een aantal schilderijen meegenomen, een herfst-, een winter en een voorjaarsschilderij, waaraan je kon zien hoe ze zich in de laatste 2 jaar ontwikkeld heeft.
Eind januari begint een nieuw stel ochtenden of avonden om samen te schilderen. Ik ga verder met een vijftal avonden, maar nu niet meer iedere week maar elke 14 dagen. Jammer dat ik dit groepje daardoor ga verlaten, want afscheid nemen voelt hier echt als: Partir , c’est mourir un peu. Oh…, want ook Greet die de eerste ochtend in een spagaat uitgleed en de site van camping De Boomgaard al bekeken heeft zal ik missen…. en Jantje uut Sleen, altijd vrolijk… en Liesbeth met haar verhalen van all over the world…. En de beide jonkies zoals ik ze noem….
Maar ik heb beloofd wanneer ik een keer een avond moet missen en die mag inhalen dat ik dat op de dinsdagochtend ga doen.