"Zullen we naar de Eemshaven gaan? Er is een open dag van de KNRM- de Kon. Ned. Reddings Mij-
Wie weet mogen we ook meevaren?” Wim is helemaal in de mood. Hij is dit jaar al 50 jaar donateur van deze prachtige instelling. Als je gaat varen is dat immers een must om hier lid van te zijn. Zo is dat. En hij is het altijd gebleven. Op zijn pasje staat ook: lid vanaf 1960.
Robin heeft ook zin om mee te gaan, maar die ziet de bui al hangen. “Ik moet voetballen en er zijn er al zoveel op vakantie. Mijn vader heeft er al wat uit een ander elftal moeten vragen.” Jammer.
Maar Agnes ziet het gelijk zitten. “Op een boot? Jaaaaaa!!” We beloven Robin dat wanneer het leuk is we volgend jaar weer gaan.
En zo gaan we op pad, helemaal naar Noord Groningen, een tas met brood en drinken mee.
Eenmaal bij het gebouw van de KNRM binnen stevent Wim meteen op de informatiestand af en krijgt een paar bonnetjes om mee te gaan op de boot. En dan… eerst maar aan de patat. Ze hebben er daar in Eemshaven , de thuisbasis van de reddingboot [i] Jan en Titia Visser [/i],een feestje van gemaakt met allerlei leuke stands en de inwendige mens wordt niet vergeten. Dan gaan we naar de film over de KNRM en haar werk… spannend allemaal. Agnes geniet. Dan is groep 6 aan de beurt. Wim schiet overeind en gaat met Agnes in zijn kielzog naar de kade. Ze krijgen een oranje zwemvest aan. En daar gaan ze… de trip zal ongeveer 20 minuten duren.
Als ze terugkomen zijn er de sterke verhalen over hoe hard ze wel niet gingen en vooral hoe schuin.
