‘Je zou nog een pindamannetje voor me meenemen!’…. Dinie kijkt me teleurgesteld aan bij het koffiedrinken na het aqua joggen, zoals alleen zij dat kan doen. Samen met Ria had ik pindamannetjes in elkaar gezet voor de verkoop op markten met een opvanghuis in India als goed doel. Dinie wilde zo’n manneke wel eens zien. De vogels zijn er gek op en het is eens wat anders dan een bloemetje als je bij iemand op bezoek gaat. De tuin ziet er meteen gezelliger uit als zo’n mannetje met lijf, armen en benen van pinda’s in een boom of struik hangt vlak bij je raam.
Gelukkig had Ria er nog een paar overgehouden. De mannekes met rode potjes op de kop gingen sneller van de hand als die met een grijs potje. Daarom heb ik de laatsten opgefleurd door ze te beschilderen. Dinsdag had ik dus zo’n pindamannetje bij me bij het aqua joggen. Maar toen was er geen Dinie. Vandaag had ik ze weer klaargelegd, maar ja…. hoe gaat dat… Vergeten!
Nu ga ik persoonlijk bij haar langs en heeft ze me meteen een kop koffie beloofd… en een persoonlijke peptalk, want dat kan ze…
