“Ik ben niet van plan hier te gaan fitnessen” zei Wim vanmiddag wat vinnig toen we het Scheperziekenhuis binnengingen en de poortwachter passeerden..
We waren een paar uur ervoor al voor controle bij de cardioloog geweest. De controles waren allemaal goed en hij kan met een gerust hart op pad. Wel kreeg hij een lichte dosis aspirine voorgeschreven en een cholesterol verlagend middel. Intussen zijn we even ons dorp met stadsallures in geweest en naar de apotheek en nu heeft Wim een intakegesprek bij een hartrevalidatie-assistente. Hij zag zich al op hometrainers te keer gaan. Dat niet!
Maar ze is er al snel achter dat het met de conditie wel meevalt en dat Wim z’n normale bezigheden allang weer opgepakt heeft. Wel zal ze hem over een week of zes bellen om te horen hoe het gaat en ons tevens uitnodigen voor een drietal lezingen. Eén door een cardioloog over het hart zelf en katheteriseren en het plaatsen van een stent. Daarna een lezing over voeding en wat je daarmee kunt doen en nog één door een maatschappelijk werkster over de sociale en psychische kant van het leven na het plaatsen van een stent of na het krijgen van een infarct.
Nou dat leek Wim wel wat en mij ook.
U bent ook gestopt met roken?”, vraagt de vriendelijke assistente. “Hier staat: roken gestaakt”
“Ja”, zegt Wim, “40 jaar geleden al”. Ze schiet in de lach. “Anders had ik u ook nog een cursus stoppen met roken aan kunnen bieden”.
Dat was dan een middagje ziekenhuis en opgelucht passeren we de prachtige poortwachter, maar nu naar buiten.
