Ik herinner me dat opa Eggink zich ook verbonden voelde met de Quakers. Hij bezocht eens een bijeenkomst in Amerika toen hij moest wachten op het schip dat hem weer terug naar Nederland zou brengen. Het was een uur stil zitten zonder preek of liturgische indeling. Gewoon stil zijn en in jezelf keren… De bekende schrijver Jan de Hartog was ook een Quaker.
Ik kan het in reisdagboekje van opa niet terugvinden, dat hij overigens trouw bijhield vanaf zijn vertrek in april 1932 tot aan zijn thuiskomst eind september 1932. Ik zal het in één van zijn brieven gelezen hebben.
Net als de Quakers was opa een overtuigd pacifist. Zo had hij ook respect voor de Jehova’s getuigen, alleen al door het weigeren van de dienstplicht.
George Fox (1624-1691) was de oprichter van de Society of Friends. Dit genootschap is beter bekend onder de naam Quakers en bestond uit een groep ondogmatische gelovigen. In de 19e eeuw breidde de beweging zich snel uit ondanks heftige vervolging, vooral in Noord-Amerika. Quakers weigeren een eed af te leggen; zij nemen geen deel aan oorlogsgeweld en weigeren dienstplicht.
Het leven en de overgeleverde uitspraken van Jezus vormen een belangrijke inspiratiebron bij de Quakers. Ze geloven dat er iets van God in ieder mens is, wat door ieder mens ervaren kan worden.
Zo moet ik ineens denken aan een gesprekje over ‘de Biebel’ van opa Eggink met opa Bijenhof. Deze laatste was zeer bijbelvast en kwam met allerlei teksten. Ach, zij leefden elk op een andere golflengte wat geloven betreft. Opa Eggink beëindigde toen de discussie met: ‘An de Bergrede heb ik genog’. Leven zonder dogma’s, geen onenigheid. Lijkt mij ook wel… ook geen kerkscheuringen meer.
