‘De buitenkant… nee daar deden ze niks aan. Dat moest vooral een kippenhok blijven.’
We zitten aan een hele grote gastentafel op Kasteel De Slangenburg en de gesprekken zijn al aardig op gang. Pastor Wim Al vertelt over de Abdij de Slangenburg waar alleen mannen wonen, niet veel meer, maar toch… Alleen zuster Hedwig heeft op haar oude dag, na haar werkzame leven in het buitenland, een plekje gekregen in het kippenhok van de Abdij. Van binnen was het aardig opgeknapt maar de buitenkant moest vooral kippenhok blijven. Later ging ze naar een Zorgcentrum en nu woont er weer een oudere zuster die haar werk in Gaanderen heeft.
Zo vertelde deze pastor over iemand die op zijn werk had gezegd dat hij een paar weken naar de Abdij de Slangenburg ging. Niemand wilde hem geloven. Jij… in een klooster…dat bestaat niet. Hij ging ook niet naar het klooster maar naar het Kasteel waar het heel prettig toeven is voor gasten. Alleen de kaarten die hij tijdens zijn verblijf hier verstuurde waren allemaal één met de Abdij er op.
Vanmorgen heeft Wim me al bijtijds afgezet bij Dineke in Coevorden want we gaan ons uitje van 5 jaar geleden herhalen. Al keuvelend, want Dineke kan rijden en praten tegelijk, rijden we op ons gemak naar Doetinchem waar we een paar dagen logeren op Kasteel de Slangenburg, waar je als gast erg hartelijk ontvangen wordt, gezamenlijk koffie en thee drinkt en natuurlijk ook samen eet. Ik kan beter zeggen dineert want je zou je vingers er bij aflikken, zo lekker en smakelijk is alles. Hier heb je geen Herman de Blijker en consorten nodig. De recepten zijn wel het geheim van de kok want zij geeft haar recepten niet prijs. En gelijk heeft ze.
Alleen jammer dat er geen internetverbinding voor de gasten is… Tja…
