Ik zou de boomhut kiezen, die staat pal aan de weg.
We wonen aan een zandweg, eigenlijk aan twee. Aan de achterkant van ons grondstuk loopt de Bargerweg, een zandweg met een verhard fietspad waar veel gebruik van wordt gemaakt. Het is een sluiproute geworden van het industrieterrein naar Bargeroosterveld. De aanliggenden zoals Alle en Anja en de fam. Lubbers hebben stof gevreten in de afgelopen maanden, maar dat is niet het ergste. In het midden van die Bargerweg is een stuk betonpad aangelegd waar fietsers èn auto’s overheen moeten. Anja staat doodsangsten uit wanneer een auto met 80 km per uur of meer langs haar heen suist wanneer zij vier maal per dag, met twee kinderen op de fiets en Frank op zijn fietsje voorop, de kinderen van en naar school brengt. Vanaf 2005 is ze al bezig hier aandacht voor te vragen maar tot nu zonder resultaat. Nu hebben we met z’n allen bij de gemeente Emmen in de persoon van mevr. Faber geprotesteerd. En vanmiddag hebben we bij een van de buren een bijeenkomst gehad met wijkagent Houkes. Het gestuif van al dat gerace is lastig maar de veiligheid is het belangrijkste. Houkes kwam in vol ornaat met pistool èn handboeien bij ons langs en zal volgende week gaan zitten tellen hoeveel verkeer er langs komt in de spits. Hij had het over een schuttersputje maar hij kan beter de boomhut bij Anja kiezen. Dan zit hij hoog en droog en krijgt vast een kopje koffie. Daarna zal hij met mevr. Faber in conclaaf gaan. Het plaatsen van borden moet in een raadsvergadering goedgekeurd worden. Wij denken aan borden met: alleen toegankelijk voor bestemmingsverkeer. Het plaatsen van geulen of hobbels in de weg heeft geen zin volgens onze wijkagent, want dan krijg je weer schadeclaims. Voor oktober moeten we volgens hem weten of er borden geplaatst mogen worden… tja… gemeentelijke molens malen langzaam.
En nemen ze ons niet serieus dan gaan we met z’n allen bij de wethouder op de stoep liggen.