Bij binnenkomst slipte meteen een kip mee naar binnen die blijkbaar niets anders gewend was. Een zwarte langharige kat liep bij mijn benen en keek me maar aan. Ik zat blijkbaar op zijn plekje, maar Hilda had de schapenvacht , die voor de kat op de bank lag, er af gegooid zodat wij er konden zitten. Toen het wat begon te motregenen moest er een geit naar binnen worden gehaald want geiten houden niet van regen. Toen kreeg ik een blik in haar schuur waar verschillende dieren van de Farm nog een plekje hadden gekregen. Een oud Soay schaapje kreeg zelfs bietenpulp van Hilda om wat op krachten te blijven. Eén geit, Bullie, was een echte baas. Daarom kon ze de deur niet open laten staan. En zo was er bij ieder dier wat te vertellen. Ze had de foto nog van de Schoonebekers met lammeren die ik haar ooit had gestuurd. En zo vonden twee schapenfans elkaar opnieuw.
[i]Hilda’s sheep and goat shed[/i]