En dan zijn ze er klaar voor, de mannen onder leiding van Klaas Krijgsheld, de invaldirigent na het vertrek van Daniel Rouwkema. Van mij had Klaas ook mogen blijven maar hijzelf had die ambitie niet. Met Kerst dirigeert hij het koor voor het laatst en daarna neemt de nieuwe dirigent Luuk Tuinder het stokje van hem over. Het koor is behoorlijk actief om de nodige extra gelden binnen te krijgen zodat de maandelijkse bijdrage niet hoger hoeft te worden. Er wordt door een groep appels geplukt in oktober, in het voorjaar worden er plantjes verkocht door de leden. Wim wil mij altijd bij de uitdeling hebben want hij vindt het lastig om het verschil te zien tussen de verschillende soorten: alle kleuren geraniums, fuchsia’s, meisjesogen, valerianen enz.
Enfin, de mannen zongen werkelijk prachtig en ook de toegift werd gewaardeerd: [i]Spirit of the living God [/i]was werkelijk ontroerend mooi!
Met stralend weer reden we over de grens van veen en zand, dus over Exloo, Valthe, Weerdinge weer naar huis, naar Emmen. En ’s middags werd het binnen zitten. In elk geval misten we de windhoos die in Wijk bij Duurstede zo’n ravage aanrichtte en was het memory time zoals ik al vertelde.
[i]Wim’s mens choir Valerius is a very good choir. I always enjoy it to hear them. Especially the last song I love: Spirit of the living God[/i]