Het viel meteen op toen we thuiskwamen na ons weekje IJsselvliedt. Het water in de vijver vertoonde een groen laagje. Het leek wel wat vettig. Meteen ga je nadenken waar dat toch vandaan zou kunnen komen. De vijver is allang wat problematisch. De vissen zijn er niet meer. Water ziet er niet uit en de beide waterlelies doen het ook niet geweldig. Geen bloem te zien.
We hebben al overlegd met de boer die het land naast ons heeft. Hij boert biologisch en wat hij gespoten heeft kan dit niet veroorzaken. Zouden we toch een flesje water meenemen naar de Welkoop om te laten onderzoeken?
Anja kwam met een website over vijvers en wat blijkt? Door de smurrie die zich de laatste jaren onderop heeft opgehoopt komt na heel warm weer een olieachtige substantie vrij. Dat lijkt het probleem. Op verzoek van de boer laten we toch even het vijverwater nakijken, maar het is mij nu al duidelijk: de smurrie.
Zo’n 10 jaar geleden hebben we de vijver voor een groot deel leeggepompt en geschept, maar dat is al weer even geleden. We hebben na de tijd nog een paar jaar een net over de vijver gehad om de bladeren in de herfst op te vangen. Dat is ook de laatste 4 jaar niet gebeurd.
Het wordt dus een flinke schoonmaak in de herfst. Binnenkort komt Rien een halve dag klussen in de tuin en vragen we om adviezen voor de karweitjes die we zelf kunnen en ook die we niet kunnen.
Och…. Een beetje beweging is ook goed voor een mens!
Foto: Waar is de tijd gebleven dat de reiger regelmatig een visje probeerde te verschalken