30 maart 1939- trouwdag van Gerard van der Kolk en Sietje de Bruin.
Bij de afspraken die allemaal nodig waren om het een en ander te regelen voor de begrafenis van moeder van der Kolk hoorde ik de dominee zeggen waar hij graag de microfoon wilde hebben op de begraafplaats. Hij had nl hoogtevrees èn werd wel eens duizelig, dus wilde hij niet vlakbij het graf staan. We hadden al gespeculeerd hoe oud deze meelevende man zou zijn. We kwamen op midden 50. Terwijl wij genoeglijk klem zaten achter in de rouwauto vertelde hij dat hij volgend jaar met pensioen gaat. Hij had de eerste helft van zijn werkzame leven in de hulpverlening voor drugsverslaafden gewerkt, kreeg op zijn 39e een hartinfarct en moest nadenken wat hij met de rest van zijn leven wilde. Dat was de studie theologie. Dat lukte en hij heeft achtereenvolgend in Drenthe en Brabant gestaan, twee totaal verschillende typen mensen. Nu is hij al weer 5,5 jaar in Hattem, een man met een veelbewogen leven. Hij heeft ons allemaal erg fijn begeleid in het afscheid van onze moeder en oma.
Nu blijkt ook dat hij geboren is in de Bilt en dat Arien dagelijks langs zijn geboortehuis rijdt en dat ze wat jaren terug hun box verkocht hebben aan een neef van deze dominee. De wereld wordt klein…