De Waninkhof in de jaren 60, de boerderij was herbouwd in 1932.
Af en toe heb ik contact met Henk Braakhekke uit Barchem, een voormalige buurjongen van mijn familie Eggink op de Boskamp in Barchem. Eigenlijk vind ik dat het meer de Wildenborch is, maar net dat deel van de Wildenborch valt onder Barchem, gemeente Laren. Henk knapt vaak foto’s op die ik op mijn website zet en daar ben ik al heel blij mee.
Deze week mailde hij me: Heb jij het kwartaalblad De Wildenborcher gelezen? Nee, antwoordde ik hem, maar staat er iets wetenswaardigs in voor mij? Hij meldde weer: Ik zal hem voor je opsturen en als je graag een foto erbij wilt moet je het maar zeggen. En nog steeds niet vertellen hè, waar het over zou gaan.
Gisteren kwam de envelop met de laatste uitgave van december 2016 van de buurtkrant De Wildenborcher. Ik dook er meteen in.
Er staan de plannen in voor het komende jaar, veel Staring natuurlijk, nu het volgend jaar 250 jaar geleden is dat ACW Staring geboren werd.
Er komen weer Staringavonden en een theaterstuk A.C.W. Staring- van toen naar de tijd van nu.
Een preuverieje met gerechten uit de tijd van Staring, bedacht en klaargemaakt door verschillende restaurants in de regio.
Verder een dichtbundeltje, schilders die de tuinen van de Wildenborch in beeld brengen, muziek en nog veel meer.
Leuk om te zien dat Jaap van Amstel 60 jaar getrouwd is. Indertijd was hij leider van de Wildenborchse jongensclub en ik met Heintje Bijenhof voor de jongens op kampweek in Hellendoorn kookte.
Gerda Bijenhof, een aangetrouwd nichtje, helpt bij het schoonmaken van de Kapel.
En toen had ik het waar ik naar zocht. Wat had Henk me willen laten zien zonder het van te voren te verraden. Zijn oudershuis De Waninkhof stond erin beschreven vanaf het in 1856 verkocht werd en in de koopacte beschreven werd als’ lemen keet of bouwvallig klein van leem daargesteld huisje’.
Van1881 toe er nieuw gebouwd was door Gerrit Jan Braakhekke tot 1893. Toen werd het eigendom van dhr Brants op de Wildenborch, maar intussen woonde er al Gerrit Hendrik Braakhekke. Bij de verkoop van de gronden om de Wildenborch werd hij opnieuw eigenaar net als opa Johan Eggink dat werd van twee andere percelen waaronder het perceel waarop De Boskamp werd gebouwd.
Deze Gerrit Hendrik werd weer opgevolgd door Johan Braakhekke die getrouwd was met Johanna Jurriana Koning, de ouders van Henk Braakhekke, mijn prof fotograaf.
En waarom dit allemaal en meer vermeld werd in de Wildenborcher? Henks zus Frieda heeft er lang gewoond met haar gezin en zijn ze, nu de kinderen uitgevlogen zijn, naar het dorp Barchem verhuisd. Na zoveel jaar Braakhekkes op de Waninkhof komt er een wisseling van de wacht.
Met dank aan Henk Braakhekke.