Eindelijk begint de rust in onze tent terug te keren. Wat een schrik toen Rick ineens ook bijna niet meer lopen kon of overeind kon komen uit de stoel Zo was hij verzwakt, een combinatie van luchtweginfectie niet eten en bijna niet drinken. Zo kenden we Rick nooit. Ik denk dat we net op tijd de Huisartsenpost gebeld hebben en hij aan de antibiotica kon beginnen. En dat nadat we die week twee keer al de huisarts hadden gebeld met de klachten. Zijn kuur is t/m zaterdag, maar slaat in elk geval aan.
Hij zit nu weer aardig op de praatstoel en begint zijn eigen ding weer te doen. Maar telkens als hij even gelopen heeft zie je dat hij rust nodig heeft.
Intussen hoesten Wim en ik nog om het hardst. Zijn kuur is op en erg veel verbetering is er niet. Derde fles hoestdrank is al aangebroken, hoestbonbons werken verzachtend en we spoelen onze keel met zout water. Terwijl Ricks hoest dieper zit is die van ons anders, zit hoger. Dus … morgen kijken of we de huisarts nog eens gaan bellen voor advies of een afspraak..